پرسش :

با توجّه به درمان جدید یائسگى، و با عنایت به این که یائسگى یک بیمارى تلقّى مى‌شود، و پزشک با زن یائسه به عنوان بیمار برخورد مى‌کند، و داروهایى که به این بیماران داده مى‌شود همان حیض و خونریزى‌هاى قبل از یائسگى را ایجاد مى‌کند، و از آن جا که بعد از یائسگى تمام خون‌هایى که دیده مى‌شود استحاضه محسوب مى‌شود، تکلیف فردى که از سنّ 48 سالگى (سنّ طبیعى یائسگى) و گاهآ در سنّ 20 سالگى یا کمتر یا بیشتر یائسه مى‌شود، و تحت این درمان‌ها قرار مى‌گیرد، چیست؟ از آن جا که یائسگى بیمارى تلقّى مى‌شود، و این فرد خود با مشکلات بسیارى دست و پنجه نرم مى‌کند، تکلیفش چیست؟ با توجّه به این که اگر استحاضه قرار دهیم، غسل‌هاى پى در پى گاهآ باعث زحمت زیاد مى‌شود، آیا در صورت ضرر نداشتن آب مى‌تواند، تیمّم کند؟ از آن جا که 70 درصد زنان به این گونه احکام عمل نمى‌کنند، تکلیف این افراد چیست؟


پاسخ :
پاسخ از حضرت آیت اللَّه العظمى مکارم شیرازى (مدّ ظلّه العالى):
راه حلّ اسلام در این زمینه آسان است. یائسگى مانند پیرى نوعى سیر طبیعى عمر است، و نباید آن را بیمارى دانست. هر چند تقویت کردن براى پیشگیرى از عوارض آن خوب است. همان گونه که در سالخوردگان نیز مطلب چنین است. بنابراین، تمام کسانى که به سنّ پنجاه سال قمرى مى‌رسند، خون‌هایى که مى‌بینند استحاضه است، مگر این که داراى تمام شرایط عادت ماهیانه باشد. و در مواردى که غسل کردن براى آنها ضرر یا مشقّت زیاد دارد، مى‌توانند به جاى آن تیمّم کنند، و نماز خود را بخوانند.
منبع: makarem.ir